وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ ۚ وَمَا يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِنْ ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ61 سوره یونس
و تو در هیچ حالی نباشی و هیچ آیهای از قرآن تلاوت نکنی و به هیچ عملی تو و امت وارد نشوید جز آنکه ما همان لحظه شما را مشاهده میکنیم و هیچ چیز به وزن ذرهای در همه زمین و آسمان از خدای تو پنهان نیست و کوچکتر از ذره و بزرگتر از آن هر چه هست همه در کتاب مبین حق (و لوح علم الهی) مسطور است.
و (تو) در هيچ حال (و انديشهاى) نيستى و هيچ بخشى از قرآن را نمىخوانى و (شما مردم) هيچ عملى را انجام نمىدهيد، مگر هنگامىكه وارد آن (كار) مىشويد، ما بر شما گواهيم و هيچ چيزى در زمين و آسمان از پروردگار مخفى نمىماند، حتى به اندازه سنگينى ذرهاى و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر، جز آنكه در كتاب روشن ثبت است.
«كِتابٍ مُبِينٍ»، لوح محفوظ يا علم وسيع خداوند به همهى موجودات هستى است كه هم اعمال انسان را شامل مىشود و هم اشياى كوچك و بزرگ را در زمين و آسمان.
امام صادق عليه السلام فرمود: هرگاه پيامبر اين آيه را مىخواند، به شدّت مىگريست. «1»
1- همهى كارهاى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مهّم است، چون الگو و اسوه است. (تعبير به شأن، نشانهى مهم بودن كار است) «ما تَكُونُ فِي شَأْنٍ»
2- حتّى رسول خدا صلى الله عليه و آله هم زير نظر است. وَ ما تَكُونُ ... إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً
3- خداوند، هم شاهد بر افكار بشر، «شَأْنٍ» هم بر گفتار «تَتْلُوا» وهم بر كردار اوست. «لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً»
«1». تفسير مجمعالبيان.
جلد 3 - صفحه 592
4- تلاوت قرآن، در رديف مقام رسالت وهمهى اعمالِ مردم قرار دارد. (در اين آيه، گواه وشاهد بودن خدا بر سه چيز مطرح شده: همهى امور پيامبر، همهى كارهاى مردم وتلاوت قرآن، واين تعبير نشانهى اهميّت تلاوت قرآن است)
5- جهان محضر خدا و او شاهد بر اعمالِ ماست، پس مهلتى كه به ما مىدهد، نشان غفلت يا عدم احاطهى او نيست. «كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً»
6- هم خدا و هم فرشتگان شاهد بر اعمال بشرند. «كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً»
7- توجّه به حضور خداوند، موجب شرم و حيا از او مىشود. «شُهُوداً»
8- علم خداوند به دور و نزديك، كوچك و بزرگ، ظاهر و باطن، يكسان است. «مثقال ذرّة، فىالارض، فى السماء، اصغر، اكبر»
برچسب : نویسنده : banbaey بازدید : 24