هر چه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ 46 فصلت

نْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها وَ ما رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ «46»

هر كس كار شايسته‌اى انجام دهد، پس به سود خود اوست، و هر كس بدى كند پس بر عليه خويش عمل كرده است، و پروردگار تو به مردم ستم نمى‌كند.

نکته ها

چون ظلم كوچك نيز از سوى خداى بزرگ، به منزله‌ى ظلم زياد است، لذا كلمه‌ى «ظلام» به كار رفته است كه به معناى بسيار ظلم كننده مى‌باشد.

ريشه‌ى حوادث تلخ و شيرين را در عملكرد خود جستجو كنيد. «مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها» وبه ديگران نسبت ندهيد:

به خدا نسبت ندهيد. چنانكه قرآن مى‌فرمايد: همين كه انسان را پروردگارش آزمايش و اكرام نمايد، گويد: پروردگارم مرا گرامى داشته و در شرايط ديگر گويد: پروردگارم مرا خوار كرد. رَبِّي أَكْرَمَنِ‌ ... رَبِّي أَهانَنِ‌ امّا قرآن پاسخ مى‌دهد: چنين نيست بلكه خوارى شما به خاطر آن است كه به يتيم و مسكين رسيدگى نكرديد. «كَلَّا بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ» «1»

به مردم نسبت ندهيد. چنانكه در قيامت مستضعفان به مستكبران مى‌گويند: «لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ» «2» شما مقصّريد، اگر شما نبوديد، ما ايمان مى‌آورديم.

به نياكان منسوب نسازيد. هنگامى كه به منحرفان گفته مى‌شود از آنچه خداوند نازل كرده پيروى كنيد گويند: «نَتَّبِعُ ما وَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا» «3» ما از آنچه پدرانمان را بر آن يافته‌ايم پيروى مى‌كنيم.

به انبيا نسبت ندهيد. چنانكه كفّار انبيا را مقصّر مى‌دانستند و به آنان مى‌گفتند: «إِنَّا تَطَيَّرْنا بِكُمْ» «4» ما وجود شما را شوم مى‌دانيم و تمام بدبختى‌هاى ما از سوى شماست.

به والدين منسوب ندانيد. همان گونه كه قرآن انسان را داراى اختيار دانسته و حدودى را

«1». فجر، 15- 20.

«2». سبأ، 31.

«3». لقمان، 21.

«4». يس، 18.

جلد 8 - صفحه 356

براى اطاعت از والدين مقرّر كرده و مى‌فرمايد: «وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِي ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما» «1» اگر پدر و مادرت تلاش كردند كه بدون علم به سراغ غير خدا روى، هرگز از آنان اطاعت مكن.

به معبودها نسبت ندهيد. چنانكه قرآن مى‌فرمايد: «لا يَنْفَعُكُمْ شَيْئاً وَ لا يَضُرُّكُمْ» «2» اين بت‌ها هيچ سود و زيانى به شما نمى‌رسانند.

به جنسيّت و مرد و زن بودن نسبت ندهيد. زيرا قرآن مى‌فرمايد: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً» «3» يعنى اصل عمل است، از هر كس كه صورت پذيرد.

به شيطان نسبت ندهيد. چنانكه شيطان مى‌گويد: مرا مقصّر ندانيد و ملامت نكنيد، بلكه خودتان را سرزنش كنيد، «دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ» «4» اين شما هستيد كه دعوت مرا با آزادى و آگاهى پذيرفتيد.

به رفيق نسبت ندهيد. چنانكه در قيامت منحرفان رو به يكديگر كرده و مى‌گويند: شما بوديد كه با سوگند و قدرت (به عنوان خير و صلاح) به سراغ ما مى‌آمديد، ولى آنان پاسخ مى‌دهند: «بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ» «5» بلكه خود شما اهل ايمان نبوديد.

به محيط نسبت ندهيد. همان گونه كه زن فرعون در محيط طاغوت و ترس و ثروت بود، امّا جذب هيچ يك نشد. «امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ» «6»*، فرشتگان نيز به هنگام قبض روح بعضى كه محيط را مقصّر مى‌دانند مى‌گويند: «أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً» «7» آيا زمين خداوند بزرگ نبود، چرا هجرت نكرديد و در استضعاف باقى مانديد؟

«1». لقمان، 15.

«2». انبياء، 66.

«3». فصلت، 46.

«4». ابراهيم، 22.

«5». صافّات، 28.

«6». تحريم، 11.

«7». نساء، 97.

جلد 8 - صفحه 357

جزء «25»

Whoever acts righteously, it is for [the benefit of] his own soul, and whoever does evil, it is to its detriment, and your Lord is not tyrannical to His servants.

+ نوشته شده در شانزدهم اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۹:۲۲ ق.ظ توسط منصورغفارزاده ( بنبایی)  |